25 Eylül 2013 Çarşamba

anne!

Anne !
hasta , kısık sesiyle anlamını tam kavrayamadan, sırf ben eğleniyorum diye birkaç gündür sürekli tekrarlayıp durduğumuz kelime:)
Armağan çok kıskanıyor bunu "hani önce baba diyolardı!" diye serzenişlerde:)
13.ayımızı tamamladık , büyüyoruz büyüyoruz öğreniyoruz.. Hergün bir mimikle,hareketle bizi şaşırtabiliyorsun.
son 3 gündür armağan'dan bulaşan griple mücadele ediyoruz ama yatıp dinlenmek nerde? ara ki bulasın o koltuktan o diğerine sehpanın üstünden sandalyelerin altına koşturup duruyorsun.
virüsler ardına bakmadan kaçacaklar sanıyorum, bu da değişik bir yöntem :)
aslında son 1 aydır babam ağır rahatsızlıklar geçiriyor, moralim çok bozuk..yanına gidip kısa bir süre de olsa ziyaret etmiş olabilsek de aynı şehirde olmamanın vermiş olduğu ağır üzüntü her yanımı sarmış vaziyette.. elimden hiçbir şey gelmiyor.evet belki aynı şehirde, yanında olsamda elimdne birşey gelmeyecek ama yanında olacağım işte...
neyse .. karamsarlığa düşmek istemiyorum, iyi olacağına inanmak ve bunu sabırla beklemekten başka bir çarem yok..
bu üzüntülü anlarımda hiç ummadık bir şekilde ortaya çıkan dostlarımın varlığı teselli ediyor beni..bazen yıllarca görüşmemiş olsan da bir gülümseme , sıcak bir telefon konuşması , minik bir yazı çeliveriyor insanın kalbini..iyi ki varlar diyorsun. iyi ki varlar gerçekten.

bir de senin bu hareketlerinle, oyunlarınla , "anne" seslerinle unutturuyorsun herşeyi
iyi ki varsın aşkım :)

5 Eylül 2013 Perşembe

Yaşımızı Doldurduk :)



Dolu Dolu "1" yılı geride bıraktık! Sağlıkla, hastalıkla, neşeyle, yorgunlukla.. ama hepsi ayrı bir heyecanla geçirdik ilk yılımızı ..
Herşeyi sıfırdan öğrendik...Sevmeyi , aile olmayı, uykunun o kadar önemli olmadığını, aşkın gözden göze akabildiğini, sevginin kokusunu içine çekmeyi, yorgunluktan ölsende bir gülücükle oynamaya başlamayı ...saymakla bitmeyecek bir sürü şeyi!
Doğum günü sabahı, ufak ufak yaptığımız hazırlıkları ortaya çıkarmanın verdiği heyecanla kalktık.. Cici kıyafetler giyildi, aydınlık ve mutluluk versin diye özellikle istediğimiz sarı-beyaz pastamız kontrol edildi, balınlar şişirildi, süslemeler asıldı! Sarıyerin sonsuz boğaz manzarasının eşliğinde misafirlerimiz beklemeye koyulundu:)

Belki de yaz çocuklarının kaderi bu; doğum günlerinde çok istediğin bazı kişiler hep tatilde olurlar ve ilk doğum günümüzde de öyle olanlar oldu ...diğer konuklarımız bir bir geldi.. herşey çok güzel gitti.. cıvıl cıvıl, aydınlık, mutluluğun, hoş sohbetlerin paylaşıldığı güzel bir doğum günü oldu.. Bundan sonraki doğum günlerinde senin önceliklerin olacak tabiki, bu biraz anne-baba kutlaması oldu kabul:P ama napalım kuzucum biz de çok mutluyuz doğduğun için.. ilerde güzel bir anı olarak bakman için elimizden geleni yaptık... yapabilen, yapamayan tüm aileler eminim çok mutlu oluyorlardır evlatlarının doğum günlerinde..en değerlimizsiniz çünkü..
şimdi 13. ayın sonlarındayız..Büyümeye devam. boyun gitgide uzuyor:) doktorun bile şaşırıyor bu hızlı büyümeye ... acaba bir sporcumu geliyor:P
yaramazlıklar, meraklılıklar, karıştırmacılıklar son sürat devam .. hızına yetişilmiyor:) kazasız belasız bu dönemleri geçirmek tek dileğim...
haftaya baban bizi tatile çıkaracak.. uzun bir kış  bizi bekliyor , güneşin son sıcaklıklarını depolayalım, biraz doğanın tadını çıkaralım...
ben bunları yazarken sen babanla oyun sonrası uykuya geçme aşamasındasın.. beni gün  boyu fena yorduğun için bu görevi baban aldı bugün;;)
seni çok seviyoruz.. Mavimiz...

30 Temmuz 2013 Salı

1. Yaşa Doğru


Eveeettt! zaman dedikleri gibi su gibi akıp geçti ve ağustos ayına geldik! Maviciğim,seni kucağıma aldığım gün daha dün gibi ...Meraklı bekleyişimiz, son hız hazırlıklarımız, telaşımız ömür boyu çıkmayacak aklımdan..Bana bu güzellikleri yaşatan sen, her geçen gün kat be kat mutlu etmeye devam ediyorsun..Hayatımız varlığınla anlamlandı adeta..
Büyüdün artık sen ..Artık yürüyorsun, istediğin yere oturuyorsun, yemeklerini seçebiliyorsun, istemediğin şeyler için tepki gösterebiliyorsun...Yani bildiğin küçük bir adam oldun :)
Baban da ben de seninle geçirdiğimiz her dakikanın mutluluğunu doyasıya yaşama derdindeyiz, çok çabuk büyüyorsun çünkü..her anın ayrı bir güzel ve bir o kadar zor ...
Ömrümüz boyunca,geçen her saniye sana herşeyin doğrusunu,güzelini vermeye çalışmak tek gayemiz olacak..
Birinci doğum günün için hazırlıklar yapmaya başladım bile. Belki sen şu anda hiç birşeyin farkında değilsin ama ileride anılarında, yüzünde bir gülümsemeye sebep olacaksa bu hazırlıklar, benden mutlusu olmayacak o zaman !
:)
seni seviyorum

5 Mayıs 2013 Pazar

Büyüdük Büyüdük Mavi'yle Büyüdük!

Epey oldu yazmayalı...çünkü en conconlu en hareketli dönemlerimizdeyiz. 6 Mayıs'ta tam 9 aylık olucaz!
Artık ver yiyim ört yatıyım bebek modlarından çıktık, nerede ne var, nasıl tutulur,nasıl çekilir, ağza nasıl götürülür, nasıl odadan odaya geçilir peşinden nasıl koşturulur ...! :) durmuyoruz yorulmuyoruz...
  "Öğrenmek" değişmiyor bir tek.Her gün yeni bir şey öğrenmek.Zevkle,şaşkınlıkla,hayretle... Örneğin rastgele dinlediğimiz müziklerde bakıyorum artık beğendiklerin, ayırdettiklerin var:) melodiye eşlik ediyorsun, eğleniyorsun bunu görmek beni benden alıyor:)
 Yemeklerimiz artık basbaya "yemek" oldular tadına baktıklarından beğendiklerini her gördüğünde ısrarla, ağlayarak istiyorsun artık.Bu yönünün bana benzediğini düşünüyorum:)
  Kıyafetlerin artık üzerinde kendini gösterir oldular, bildiğin yakışıklı bir velet oldun ..şimdiden kıskanmıyor değilim zaman zaman...hatta babana takılıyorum "oğluna bak da biraz stil öğren" diye:)
 Mayıs'a geldik, havalar çok güzel ısındı.Hergün birlikte dışarıya çıkıp hava almaya çalışıyorum...Hastalıklı kış dönemleri uzak olsun artık bize.
 Çocuk parkına yavaş yavaş adapte olmaya başladın.Bu durum ilerde başıma çok iş açacak belli ama ben her türlü razıyım...
Yakında hepbirlikte denize de gideriz bakalım orada ne coşkulu yaramazlıklar yapıcaz bekleyelim görelim:)
 
sadece son birkaç gündür bu kadar harekete benim bünyem alarm vermeye başladı artık..geceleri düzenli uyuyamamak ve gündüzleri de sürekli hareketli bir yumurcağın peşinde olmak bünyemi biraz zayıf düşürmeye başladı.. sabah uzun süreli bir baş dönemesi ve sonrasında mide bulantısı yaşadım.İyi ki Armağan evdeydi ve hemen doktora götürdü..Vertigo imiş yaşadığım şey.. bir kaç ilaç ve dinlenmenin iyi geleceğini söyledi doktor..tek başına bu çok zor .bu yüzden hemen destek kuvvet devreye girdi ve anane adana'dan yola çıktı.. şu an yolda, sabah kavuşuruz ...


Hayatın boyunca herşey çok güzel olsun yavrum...her zaman mutlu ol...üzüntü ve keder baş edemeyeceğin şekilde hiç uğramasın sana... annen..

19 Mart 2013 Salı

7. Ay atakları

Yazmayalı epey oldu yine...Zaman o kadar hızlı geçiyorki belli bir süre yazmayınca geriye dönüp yaşanılanları yazmaya çalışınca anlıyorsun ne kadar çok şey biriktiğini ve yine yazmak için az bir zamanın olduğunu:/ Bu yüzden bir sürü güzel ya da unutulmaz anı uçup gidiyor ...Bellekte kalsa da yazı da kalmıyor ya da...
 E neler yaptık bu süreçte; bi kere Mavicim ufaktan başladığın emeklemeler artık aldı başını gitti evde sakıncalı olabilecek eşyaları toplama, yer değiştirme hallerine girdik bile. Kitaplık oturma odasından salona gitti..Duvara monte edilmediği için bir anlık boşlukla çok kötü şeyler olabilir... Yerlerde köşelerde yastıklar, minderler... Gerçi sen bunları alt edip üstünden geçmeyide öğrenmede geç kalmadın. Ayakta durmayı öğrendin:) sürekli ayakta durmak istiyorsun, hiç yorulmadan hatta geceleri emmek için uyandığında seni artık ayakta buluyorum :) Başlarda bizi çok güldüren bu durum gitgide aşılması geren bir süreç halini aldı çünkü o heyecanla tekrar uykuya geçmen zorlaştı. Bu hevesler ne zaman biter ne zaman normal şekilde yatağında uzanır vaziyette bulurum bilmiyorum.Sanırım bu çocuktan çocuğa fark eder kesin bir şey yoktur.. Ve daha ötesi acaba bundan sıkılınca acaba yerini ne ile dolduracaksın, hangi öğrendiğin hareket ile? Herşeyi zaman gösteriyor zaman ve sen ! Bilmediğim onlarca yüzlerce şeyi öğreniyorum sayende ilkokula yeni başlamış bir saf köylü kızı gibi...

Geçen hafta Adanaya gittik anneanneyi ve dedeyi ziyarete. Bende hamile kaldığımdan beri yani 1 yılı aşkın süredir gitmemiştim. Çok özlemişim.Havasını yemeklerini insanlarını herşeyi... Gitmişken bir de sana ufak çaplı bir diş buğdayı partisi yaptık. Adana'da biz buna diş hediği deriz aslında.
Hediği buğday,mısır,nohut haşlayarak üzerine de ceviz badem fındık gibi kuruyemişler ekleyerek yapıyorsun.Annem yaptı ve harika oldu;)  Umarım sonraki dişlerde ağrısız sızısız dertsiz tasasız gelirler...
Şimdi evimizdeyiz ve geldiğimizden beri ailecek hastayız .Sırayla hasta olduk önce baba sonra anne sonra bebiş...Yarın da doktor kontrolümüz var umarım çabucak geçer bu dönem ve baharın sıcak kollarına atarız artık kendimizi.Toz olsun gitsin artık şu virüsler mikroplar! gelsin yaz, çiçek, güneş, deniz!

18 Şubat 2013 Pazartesi

Muffinim:)

          Bugün, ilerde senin bana -anne bana yine onlardan yapsana diyeceğin (öyle ümid ettiğim:) muffinlerden yaptım... ama sen şimdilik hiç hoşlanmadın hatta mikserin sesini duyunca ağlamaya başladın yatıştırıp yatağına götürmek zorunda kaldım:) ama çok lezzetlli olmuşlardı biz çayla afiyetle yidik:)
 Yemeklerden  bahsetmişken bugün sana yoğurtlu yayla çorbası yaptım ama beğenmedin, geçen gün yoğurdu direk vermiştim onu da beğenmemiştin ..Acaba sen yoğurt sevmeyecek misin ? bakalım göreceğiz...Meyveleri bayıla bayıla yiyorsun şimdilik..Ete yeni başladık ve elle yemene izin verdiğim için onu da sevdin... En favori yemeğin çok şükür ki hala anne sütü:) Bundan vazgeçeceğimiz gün biliyorum ikimiz için de çok dramatik olacak..neyse şimdilik bunları düşünmek istemiyorum.. Bakalım zaman bize  neler gösterecek... Bugünlük bu kadar çünkü gözüne kestirdiğin kitaplığın etrafından ayrılmıyorsun, sanki bir fırsat kolluyorsun hı Mavi muffinim ;)
 

17 Şubat 2013 Pazar

günün notu

             Mavi bugün çok kısa da olsa emekledi:)  kolları ve bacaklarından destek aldı ,gövdesini yerden kaldırarak biraz ilerledi ! Heyecanlı bekleyiş içerisindeyiz...
             Dün mama sandalyesine geçtik bir de.. Daha tam oturma dengesini sağlayamasada, orada oturup yemek yemek daha zevkli geldi, hissettim:) Bugüne kadar Fisher Price'ın ana kucağında yiyordu ek besinlerini..Öne doğru eğilip, ilgisi dagılabiliyordu.Güzel güzel yemeklerini bitirmen temennilerimle hayırlı olsun sandalyen oğluş:)
             Sabahları 6, 6.30 gibi uyanma rutinimiz devam ediyor..Tabi biz babayla beraber gece yarılarına kadar oturunca o saatlerde senin kadar dinç olmamız zor oluyor beybe:)
Yine de o saatlerde Armağan eşlik ediyor Mavi'ye ...Ben gece boyunca, aralıklarla Maviye meme vermek için uyandığım için, sonrasında da uykuya hemen geçemediğim için Armağan kadar uykumu almış olamıyorum... Bu yüzden sabah oyalamaları ve alt değiştirme görevi babamıza ait..Sonrasında hep beraber yataktan kalkıp kahvaltımızı hazırlıyoruz.. Maviye sabah mamasını yedirme görevi de babamızda... Kısaca babamızın evde olduğu zamanlarda yardımcı görevler ve çoğunlukla oyun oynama rutinleri onda.. Birlikte oldukları zamanların mümkün olduğunca kaliteli geçmesi çabasındayız..Bütün gün boyunca 10 parçaya bölünen anneler için bu kadar da jestler olsun ama dimi.. hatta jest bile denmez ortak iş bölümü diyelim.. :)